Polyurethaan is een uitvinding van de jaren ’30 van Professor Dr. Otto Bayer (1902-1982).Er Polyurethaanzijn verschillende soorten polyurethaan die er allemaal anders uitzien en anders aanvoelen. Het wordt in een brede waaier aan producten gebruikt, van beschermlagen en kleefmiddelen tot schoenzolen, matrassen en isolatieschuim. Maar de chemische basis van elk type is eigenlijk hetzelfde.

Een aardig voorbeeld van de toepassing van polyurethanen is het gebruik in verven en coatings, zoals autolakken. Voor autolakken gelden bepaalde eisen: onder andere goede krasvastheid (dus hard),steenslagbestendigheid (dus flexibel), goede glans (dus na uitharden, chemisch en fysisch inert) en lage waterdoordringbaarheid. Met coatings op basis van polyurethaanchemie kunnen deze eisen worden gehaald. In de jaren 60 zijn polyurethaan of PU-afwerkingen ontwikkeld voor de industrie. De grote druk- en treksterkte en vloeistofdichtheid van het materiaal waren met name in de zware industrie belangrijke factoren. Sinds de millenniumwisseling heeft de producttoepassing zich verplaatst naar de esthetische mark.